Σάββατο 1 Οκτωβρίου 2016

Η θεραπεία της ψυχής στο άβατο του Ασκληπιού

ασκληπιεία
«ΣΩΤΗΡ ΤΩΝ ΟΛΩΝ ΚΑΙ ΦΥΛΑΞ ΤΩΝ ΑΘΑΝΑΤΩΝ»

Ασκληπιός: Τρυφερός θεραπευτής

Ο Ασκληπιός είναι ο θεοποιημένος θνητός της Ελληνικής Αρχαιότητας, γνωστός και αγαπημένος για την ιατρική του τέχνη που πρόσφερε στους συνανθρώπους του ακούραστα.

Το πρόσωπο του όπως παρουσιάζεται στα κλασσικά γλυπτά ακτινοβολεί συμπόνια σοφία ευγένεια και κατανόηση. Ήταν όμορφος, γλυκός ήπιος. Αγαπούσε τους θνητούς και αγαπήθηκε από αυτούς.
Σύμφωνα με τον Πίνδαρο ήταν ο πιο ευγενής και τρυφερός δωρητής της απάλειψης του πόνου και της προσφοράς υγείας, λέγεται δε πως επιτελούσε θεραπεία με λόγια που μπορούσαν να ανακουφίζουν τις βασανισμένες ψυχές των ανθρώπων. Μάλιστα, λέγεται ότι ήταν τόσο καλός στην ιατρική του τέχνη που έχει φέρει πίσω ανθρώπους από τον θάνατο. Τότε ο Άδης φοβούμενος μην χάσει «την πελατεία» του ζήτησε από τον Δία να βάλει τάξη, ο οποίος κεραυνοβόλησε και θανάτωσε τον Ασκληπιό.
Τόση μεγάλη ήταν η πίστη στον Θεό Ασκληπιό, ώστε τον ονόμαζαν «Σωτήρα» όπως αυτός αναγραφόταν σε νομίσματα και επιγραφές, αλλά και σε διάφορες πραγματείες περί αυτού. Από τον ρήτορα Αριστείδη λεγόταν για τον Ασκληπιό: «ό το πάν άγων και νέμων σωτήρ των όλων και φύλαξ των αθανάτων».


Βιογραφικά στοιχεία
Ο Ασκληπιός ήταν ένας θνητός και γενέτειρα του ήταν η Τρίκκη (Τρίκαλα Θεσσαλίας). Δεν ήταν ένας τυχαίος θνητός, αλλά ένας ηγεμόνας της Θεσσαλίας. Όλη η οικογένεια του, και φυσικά και ο ίδιος, συνδέονταν με την Ιατρική. Οι γιοι του, Μαχάονας και Ποδαλείριος, ήταν δεινοί θεραπευτές. Ο Μαχάονας, σύμφωνα με την προφορική παράδοση του Ομήρου, θεράπευσε τον Μενέλαο, όταν ο τελευταίος είχε τραυματιστεί σε μάχη κατά τον τρωικό πόλεμο, από το βέλος ενός Τρώα πολεμιστή.
Η σύζυγος του Ασκληπιού, Επιόνη, ανακούφιζε τον πόνο, η κόρη του, Υγεία, ήταν η θεά της υγείας, η κόρη του Πανάκεια, αντιπροσώπευε την ίαση και ο γιος του, Τελεσφόρος, την ανάρρωση. Πολύ αργότερα, ο Ασκληπιός γίνεται ήρωας και ημίθεος, ώστε αποκτά αμιγή θεϊκή υπόσταση μόνο τον 5ο π.Χ. αιώνα.
Κατόπιν της θεοποίησης του, φέρεται να γεννήθηκε από αθάνατο πατέρα και θνητή μητέρα. Ο Απόλλων ο θεός του φωτός, της ιατρικής και της μουσικής ερωτεύτηκε την Κορωνίδα, πριγκίπισσα της Θεσσαλίας.
Από τον ερωτά τους συνελήφθη ο Ασκληπιός, η Κορωνίδα όμως σύνηψε άλλη σχέση κατά την εγκυμοσύνη της και ο θυμωμένος θεός διέταξε την αδερφή του Αρτέμιδα να σκοτώσει την Κορωνίδα με τα χρυσά της βέλη, την τελευταία όμως στιγμή, έσωσε το μωρό το οποίο γεννήθηκε στο Δώτιο πεδίο. Ο Απόλλων έδωσε το όνομα Ασκληπιός στο βρέφος και το παρέδωσε στον Κένταυρο Χείρωνας στο Πήλιο.

Ο Χείρων του μετέδωσε όλη τη γνώση γύρω από την θεραπευτική, τα βότανα και τα θεραπευτικά ιάματα, αλλά γρήγορα ο Ασκληπιός προχώρησε ακόμη πιο πέρα στην θεραπευτική τέχνη προσφέροντας ενορατική ενδοσκόπηση και θεραπευτικά όνειρα στους θνητούς.
Στην παχιοχώματη, αλογοτροφούσα θεσσαλική γη, στα ορεινά ρυάκια και τις σπηλίες της μπορούμε να ανιχνεύσουμε το αιώνιο πνεύμα του Ασκληπιού. Μετά τον θάνατο του ο Ασκληπιός τιμήθηκε εξαιρετικά από τους ανθρώπους και αποθεώθηκε.
Μετά την άνοδο του στον Όλυμπο, οι θεραπευτικές δυνάμεις του Ασκληπιού εξαπλώθηκαν ακόμη περισσότερο. Άνθρωποι από όλο τον γνωστό τότε κόσμο επισκέπτονταν τα ιερά του («τα Ασκληπιεία»), αναζητώντας θεραπεία κυρίως μέσω των ονείρων.

Ασκληπιεία

Γύρω στα 300 Ασκληπιεία αναπτύχθηκαν στην Αρχαία Ελλάδα, κτισμένα σε προνομιούχες από φυσικής απόψεως θέσεις, κυρίως κοντά σε τρέχοντα νερά και ιαματικές πηγές.
Τα πιο σημαντικά από αυτά:

 
Το περίφημο Ασκληπιείο της Κω

Το Ασκληπιείο Της Τρικκης (τρικαλα Θεσσαλίας), το Ασκληπιείο της Τιτάνης στην Σικυωνία, της Τιθορέας στην Φωκίδα, της Κω, των Αθηνών, Κνίδου Κεγχρεών, Μεγαλούπολης, Κυλλήνης, Δήλου, Ρόδου, Μήλου, Πειραιά, Κορίνθου.

Ήταν δομημένα ως ολόκληρα κτιριακά συγκροτήματα, περιλαμβάνοντας ναούς, μυστηριακούς χώρους, χώρους “εγκοίμησης”, κατοικίες και ξενώνες, γυμναστήρια και λουτρά, πολιτιστικά κέντρα, όπως τα θέατρα
Συνεπώς, τα Ασκληπιεία ήταν εστίες πολιτισμού. Στον χώρο διεξάγονταν ακόμη και αγώνες. Σήμερα σώζονται καλύτερα τα Ασκληπιεία της Επιδαύρου και της Κω.

Το σημαντικότερο ιερό του στην Επίδαυρο λειτούργησε από το 600 π.X. μέχρι και το 300 μ.X. Η δε θεραπευτική του παράδοση ανάγεται ήδη στο 1300 π.X. και συνεχίζεται μέχρι τον αφανισμό της περί το 600 μ.X. εξ αιτίας του εκχριστιανισμού της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

Εγκοίμηση
Το είδος της θεραπείας που λάμβανε χώρα στα Aσκληπιεία ονομαζόταν «Εγκοίμηση». Τα Ασκληπιεία διοικούνταν από τον πρωθιερέα, ο οποίος ήταν γιατρός και θεραπευτής. Αυτός περιστοιχιζόταν από ανθρώπους ειδικούς στις μαλάξεις (μασάζ), στη γυμναστική και σε πολλές άλλες εργασίες.
Ο ασθενής κατέφτανε, λουζόταν στα λουτρά, τον αναλάμβαναν οι φυσιοθεραπευτές, και αν μπορούσε, γυμναζόταν και υποβαλλόταν σε δίαιτα και νηστεία. Ο ασθενής περίμενε έτσι κάποιες ημέρες κάνοντας την κατάλληλη δίαιτα και διαμένοντας στους ξενώνες του Ασκληπιείου.
Η γυμναστική λάμβανε χώρα στο Γυμναστήριο. Προετοιμαζόταν και η ψυχή του ασθενούς μέσα από θρησκευτικά μουσικά ακούσματα, στο ασκληπιείο δε υπήρχε το Ωδείο.
Ο εξαγνισμός του σώματος και της ψυχής αποτελούσε την κύρια θεραπεία, σε συνδυασμό με νηστεία, γυμναστική, αν ήταν δυνατόν, και θεραπευτικά βότανα. Την κατάλληλη ημέρα, την οποία έκριναν οι ιερείς-θεραπευτές του Ασκληπιού, ο ασθενής οδηγούνταν στο Άβατον ή στον θάλαμο της Εγκοίμησης.
Το κτίριο αυτό έχει έναν τμήμα του βυθισμένο-κτισμένο μέσα στη γη. Εκεί λαμβάνει χώρα η θεραπευτική ύπνωση. Οι ιερές αίθουσες φωτίζονταν με λυχνάρια γεμίζοντας τον χώρο με μυστηριακό φως.

Κατά την είσοδο του στο Άβατον ο ασθενής οδηγείτο σε έναν στενό θάλαμο σαν μήτρα. Εκεί θα περίμενε την νύχτα ή τις νύχτες της μεγάλης προσδοκίας. Κατά την διάρκεια του ύπνου του θα λάμβανε για ένα θεραπευτικό όνειρο –σύμβολο, την ‘επιφάνεια’ του θεού. Ο θεός άγγιζε ή περιποιούταν το πάσχον σημείο ή έδινε συμβουλές.
Την επομένη ακολουθούσε η παρέμβαση των γιατρών-θεραπευτών. Αναγνώριζαν τα συμπτώματα των ασθενειών, ερμήνευαν τα σχετικά με τη νυχτερινή εμφάνιση του θεού και έκαναν την διάγνωση, για να ακολουθήσει η θεραπεία. Έτσι επιτυγχανόταν η θεραπεία. Το Ασκληπιείο της Επιδαύρου είναι γεμάτο από αναθηματικές επιγραφές ευχαριστήριες και περιγραφικές της ίασης των ασθενών που θεραπεύτηκαν με την μέθοδο του Ασκληπιού.

Μέθοδος του Ασκληπιού – Ψυχοθεραπευτική οπτική

Το δόσιμό του Ασκληπιού από τον ισχυρότατο, αλλά ανεπαρκή γονέα, Απόλλωνα και με νεκρή την μητέρα άφησε ένα ανοιχτό τραύμα στον Ασκληπιό το οποίο έπρεπε να θεραπεύσει.
Το δε πλάσμα που περιέθαλψε, ανέθρεψε και καθοδήγησε τον Ασκληπιό στην ιατρική του ήταν ο Κένταυρος Χείρωνας, ο οποίος είχε την δική του πληγή. Άθελα του ο Ηρακλής τον είχε τραυματίσει κατά την σύγκρουση του με άλλους Κενταύρους για ένα αγγείο κρασί. Η πληγή του Χείρωνος δεν μπορούσε να θεραπευτεί, του προκαλούσε συνεχή πόνο.
Ο μέντορας, όπως και ο μαθητής, ήταν ένας πληγωμένος θεραπευτής. Ο θεραπευτής πρέπει να αναζητήσει την δική του θεραπεία στα θέματά του ώστε με αυτογνωσία να οδηγήσει κι άλλους στην δική τους θεραπεία.
Η μέθοδος Θεραπείας του Ασκληπιού αποτελεί στόχο και μοντέλο για κάθε ψυχοθεραπευτική εμπειρία: Με την καθοδήγηση και την μεσολάβηση του πνεύματος και συνοδεία της ψυχής, ο ικέτης βυθίζεται στην μήτρα του τραύματος, όπου εμφανίστηκε η αρχική πληγή που τώρα πυορροεί.

Εκεί ο ικέτης πρέπει να ψηλαφίσει, αποκαθάρει και εξαγνίσει. Με καθοδήγηση ο ικέτης θα βυθιστεί στην μήτρα της μητέρας Γης και μέσω της εγκοίμησης , θα λάβει την φροντίδα και το άγγιγμα της μέσω ονείρων-συμβόλων και την επιστροφή των πρωταρχικών αναζωογονητικών ενεργειών του πνεύματος.
Σε αυτή την διαδικασία βλέπουμε στοιχεία της σύγχρονης ψυχοθεραπευτικής πρακτικής. Αρχικά υπάρχει η πιεστική ανάγκη να βρεθεί θεραπεία. Ύστερα έρχεται η περίοδος φροντίδας και εξοικείωσης με το τραύμα μαζί με την προετοιμασία της ψυχής για την δύσκολη διαδικασία της ίασης.
Τέλος έρχεται το κάλεσμα για κάθοδο στο ασυνείδητο, στην μήτρα όπου το αρχικό τραύμα αναμένει θεραπεία. Ο Ασκληπιός αποσπάστηκε από την μήτρα της φονευμένης μητέρας του της Κορωνίδας. Οι ικέτες του έπρεπε να επιστρέψουν στην μήτρα της γης, ώστε να ξαναγεννηθούν μακριά από το τραύμα.
Το αρχέτυπο το Ασκληπιού ως μοντέλο ψυχοθεραπευτικής μεταμορφωτικής εμπειρίας διδάσκει ότι ο θεραπευτής θα πρέπει να γνωρίσει και περιποιηθεί το δικό του αρχικό τραύμα, να συνθέσει τα δώρα και τραύματα που του άφησαν οι δικοί του γονείς, να αναζητήσει μέντορες, να ξεπεράσει τους μέντορες του, να υποστηρίζει την καταβύθιση στην μήτρα της μητέρας γης, τόσο σαν συλλογικό ασυνείδητο, όσο και σαν φύση, να διατηρεί τον δικό του «ιερό» χώρο ανανέωσης και εσωτερικής ευθυγράμμισης.

Πηγή...

Το θαύμα των Ελλήνων - Η γαλλική σειρά που αποθεώνει την Ελλάδα!

Ελλάς

Ο «θρύλος των επιστημών» είναι μια σειρά βραβευμένων Γαλλικών ταινιών τεκμηρίωσης (ντοκιμαντέρ) του Γάλλου φιλοσόφου και συγγραφέως Michel Serres και αναφέρεται στο θαύμα των Ελλήνων. Στην έκρηξη των γνώσεων και των επιστημών από τον -6 αιώνα έως και τον -4 αιώνα, σε ένα μικρό ηλιόλουστο κομμάτι γης, την Ελλάδα, γεννήθηκαν οι επιστήμες που εξακολουθούν να μας οδηγούν έως και σήμερα.

Ο Όμηρος, ο Θαλής ο Μιλήσιος, ο  Ιπποκράτης, ο Πυθαγόρας, ο Ηράκλειτος, ο Πυθέας ο Μασσαλιώτης, ο Εύδοξος, ο Διοσκουρίδης και άλλοι πολλοί Έλληνες πατέρες των επιστημών, της ποιητικής, της χαρτογραφίας, της ιατρικής, των μαθηματικών και της γεωμετρίας μας ταξιδεύουν στον κόσμο των Ελλήνων.

Επεισόδιο 4ο
Η γέννησις
Επεξεργασία Ελληνικοί υπότιτλοι Πηλεύς
 

1η Οκτωβρίου 1829: Ο Καποδίστριας θεμελιώνει την κυριαρχία της Ελλάδος πάνω στον στόχο της Επανάστασης


phoenix_1829
                       

Η Ευρώπη ως μέτοχος της Ελληνικής ιδέας #3


ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΤΙΠΑΛΟΙ ΤΟΥ


Την 1η Οκτωβρίου 1829, μετά το σχετικό ψήφισμα της Δ΄ Εθνικής Συνέλευσης, ο Ι. Καποδίστριας δίνει στην κυκλοφορία το νόμισμα του υπό ίδρυση ελληνικού κράτους, τον Φοίνικα. Το σχετικό γεγονός έχει υποβαθμιστεί ή εξαφανιστεί από την νεότερη ιστορία (όπως πολλά, αντίστοιχα, της Επανάστασης). Ας δούμε γιατί.

Ας γνωρίσουμε πρώτα τα τεχνικά στοιχεία του νομίσματος και τις ισοδυναμίες σε σχέση με τα πιο γνωστά νομίσματα που τότε κυκλοφορούσαν (το ισπανικό και το τουρκικό):

… ο Κυβερνήτης … διατάττει να έμβουν εις κυκλοφορίαν τα μέχρι τούδε κοπέντα εθνικά νομίσματα. Ταύτα δε σύγκεινται εις Φοίνικας και Λεπτά. Ο μεν Φοίνιξ (όνομα προσδιορισμένον δια την μονάδα και βάσιν του Ελληνικού νομίσματος) είναι αργυρούς, … 6 δε Φοίνικες συνιστούν εν δίστηλον της Ισπανίας και κατά βάρος και κατά την αξίαν. Το δε Λεπτόν (όνομα προσδιορισμένον δια το μικρότατον κλάσμα του Ελληνικού νομίσματος) είναι από καθαρόν χαλκόν, ζυγίζει ήμισυ δράμι, και έχει την αυτήν ονομαστικήν αξίαν του παρά.

1829-09-28s

Πατήστε στην εικόνα για να δείτε την ιστορική απόφαση της 28-9-1829

Και τώρα τα ουσιαστικά στοιχεία. Ο Κυβερνήτης «περιγράφει» το νόμισμα του φοίνικα:

Το Ελληνικόν νόμισμα αφ’ ενός μεν μέρους φέρει τον Φοίνικα αναζωογονούμενον εις την θέαν των ακτίνων του Αγίου Πνεύματος, και έχοντα τον Σταυρόν επί της κεφαλής αυτού, εις την περιφέρειαν του οποίου είναι χαραγμένον, ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ αωκα [1821], αφ’ ετέρου δε φέρει δυο κλάδους εις είδος κύκλου τον μεν ελαίας, τον δε δάφνης· εν τω μέσω του κύκλου τούτου είναι χαραγμένη η αξία του νομίσματος, και τριγύρω ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ Ι. Α. ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ 1828.

ΠΟΣΟ ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ Ο ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ;

drachma_capodistria 
Πριν από λίγες μέρες είχαμε την θλιβερή επέτειο της δολοφονίας του Καποδίστρια. Τα αφιερώματα στο διαδίκτυο ήταν αρκετά. Κανένα δεν περιείχε νέες πληροφορίες ή λιγότερες ανακρίβειες από όσες έχουν δει το φως της ευρείας δημοσιότητας τα τελευταία 185 χρόνια. Ο Καποδίστριας παραμένει μισούμενος ή λατρευόμενος, απορριπτόμενος ή εκτιμώμενος, σχεδόν πάντα, από ψυχολογικούς λόγους που οφείλονται σε αποσπασματικές πληροφορίες, είτε σωστές, είτε λαθεμένες. Ταυτόχρονα, σε γενικές γραμμές, παραμένει άγνωστος. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι η επίσημη περιγραφή του νομίσματος και η σύνδεση του Φοίνικα με την Φιλική Εταιρεία απουσιάζει και στο ψηφιακό Αρχείο του Καποδίστρια, ενώ σε αφιέρωμα για την επέτειο θανάτου του κυβερνήτη αναφέρεται ότι το Πανεπιστήμιο Αθηνών ονομάστηκε «Εθνικό και Καποδιστριακό» επειδή η Ελληνική Πολιτεία θέλησε να τον τιμήσει. Ας γνωρίσουμε τουλάχιστον τον Καποδίστρια ως «νόμισμα». Πριν γίνει «ευρώ» και «δραχμή» ο Καποδίστριας υπήρξε «φοίνικας». Αυτό είναι σχετικά γνωστό. Ανεξήγητο παραμένει το από πού άντλησε το δικαίωμα ο Καποδίστριας να διακηρύξει και να πράξει το 1829 κάτι που ισοδυναμεί με ανασκόπηση της Επανάστασης, με περιγραφή του επαναστατικού στόχου.

Μερικές απορίες λύνονται, όταν έρθουν στο φως και οι λοιπές προκηρύξεις του Αλέξανδρου Υψηλάντη, που δεν είναι τόσο διφορούμενες όσο η «Μάχου υπέρ Πίστεως και Πατρίδος». Εκεί διαλύεται η αμφισημία μεταξύ νεωτερικότητας και παράδοσης. Εκεί φαίνεται ότι Πίστη και Πατρίδα δεν συμπλέκονται προκειμένου να δημιουργηθεί η δεύτερη, αλλά αποτελούν ήδη ένα αδιάσπαστο σύνολο. Εκεί φαίνεται ότι η πρώτη ορίζει την δεύτερη. Έλληνας σημαίνει Χριστιανός και όχι ελληνόφωνος που ενδεχομένως πιστεύει στον Χριστό. Έτσι ξεκινάει, έτσι ολοκληρώνεται η πρώτη πολεμική φάση της Επανάστασης (1821-1829).

Η μοίρα φαίνεται κάποιες φορές να παίζει περίεργα παιχνίδια. Την στιγμή που ο Αλέξ. Υψηλάντης έχανε τη μάχη στο Δραγατσάνι, στην Πελοπόννησο έφτανε ο Δημ. Υψηλάντης. Δεν έγινε αποδεκτός ως αρχηγός από καμία πλευρά και, για διάφορους λόγους, η Επανάσταση πορευόταν χωρίς αρχηγό ως την Γ΄ Εθνοσυνέλευση. Την στιγμή που ο Αλέξανδρος Υψηλάντης έσβηνε στην Βιέννη, στο Ναύπλιο έφτανε ο Ιωάννης Καποδίστριας. Η θέσις ην κατέχω, ανήκεν εις τον Υψηλάντην είπε ο Καποδίστριας, όταν το 1828 διόριζε στρατάρχη τον Δ. Υψηλάντη (πληροφορία του Ι. Φιλήμονα).

Να, τι είπε -μεταξύ άλλων- ο ίδιος ο Καποδίστριας για το σύμβολο του Φοίνικα στην Δ΄ Εθνοσυνέλευση: Το νόμισμα φέρει τον μυθολογικόν Φοίνικα, τον οποίον εγκρίνομεν και ημείς, μ’ όλο ότι από την Κυβέρνησιν της πρώτης περιόδου απεφασίσθη να τροποποιηθή η Ελληνική Σημαία, και να φέρη το σημερινόν σημείον αντί του Φοίνικος. Το σημείο που εννοεί ο Καποδίστριας δεν είναι άλλο από την Αθηνά, η οποία εκπροσωπεί την αντίπαλη τάση στην Επανάσταση (Κοραής, Μαυροκορδάτος, Τρικούπης, Φαρμακίδης, London Greek Committee, οι περισσότεροι «φιλέλληνες» κλπ). Ο Καποδίστριας κλείνει, υπενθυμίζοντας στην Συνέλευση την σχέση νομίσματος – έθνους: ουδέ διαφεύγει την γνώσιν σας, ότι εν από τα συστατικά και χαρακτηριστικά των Εθνών είναι και το Νομισματοκοπείον. Εφόσον το εννοούμενο Έθνος είναι το Χριστιανικό, τότε τι είδους Έθνος είναι το των Ελλήνων; «Εθνικό» με την έννοια της Γαλλικής Επανάστασης ή Εθνικό με την ομηρική έννοια (αυτό που φέρει έναν προϋπάρχοντα πολιτισμό);

drachma_1833 
Το πόσο χρόνο διατηρήθηκε η θεμελίωση της ελληνικής κυριαρχίας πάνω στον Φοίνικα είναι γνωστό. Δεν πρόλαβε ν’ αναλάβει η αντιβασιλεία το 1833 και κυκλοφόρησε η δραχμή με αναγραφόμενο έτος το 1832. Πόσο επηρέασε ο Φοίνικας την «αντιπολίτευση» κατά του Καποδίστρια; Θα δούμε επί τροχάδην τρεις περιπτώσεις. Να πούμε όμως ότι η οικονομική ασφυξία που προκάλεσε στο κράτος η παράταξη της «Αθηνάς» από το 1830, βασίστηκε στην ταύτιση της Γαλλίας με την Βρετανική πολιτική και στις εγχώριες δυνάμεις που υπονόμευσαν την Τράπεζα, το νόμισμα και κήρυξαν ένοπλες ανταρσίες, αρνούμενες να καταβάλουν φόρους (Ύδρα, Σύρος, Μάνη). Η κατάσταση αυτή ανάγκασε τον Καποδίστρια να τυπώσει χάρτινο φοίνικα. Τρεις μήνες μετά δολοφονήθηκε.

Η ΛΥΣΣΑΛΕΑ ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ με την κουκουβάγια ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΦΟΙΝΙΚΑ

1. Ο Κοραής αφήνει κατά μέρος το ύφος του λογίου και ταυτιζόμενος με την «θεία οργή» του Καϊάφα διαρρηγνύει τα «χριστιανικά» του ιμάτια, χαρακτηρίζοντας τον Καποδίστρια «τουρκίζοντα χριστιανό», δηλαδή, χριστιανικό υποκατάστατο του μουσουλμάνου δυνάστη (αντίστοιχη προέλευση είχε και η παρόμοια συκοφαντία κατά των κοτζαμπάσηδων). Η υποκρισία για τον «Έλληνα» που τάχα υπερασπίζεται, ξεχειλίζει ήδη από τον τίτλο του βιβλίου και την πάγια θέση του Κοραή υπέρ του «Γραικού». Το έργο είναι γραμμένο σε μορφή διαλόγου με τον «μετριοπαθή» Χαρίλαο να διαφωτίζεται από τον «διαβασμένο» Λαοσθένη.

Αδαμάντιος Κοραής (1830): Χαρίλαος: Μη πιστεύης, φίλε, όσ’ ακούεις κατά του Κυβερνήτου της Ελλάδος· έχει πολλούς εχθρούς. Έν μόνον έργον του δεν μ’ άρεσε, τ’ όνομά του, λέγω, χαραγμένον εις το εθνικόν νόμισμα. Αλλά και τούτο… Λαοσθένης: Αλλά και τούτο το κρίνεις τάχα ολίγον; Εγώ τ’ ονομάζω Έγκλημα καθοσιώσεως. Τον Ιανουάριον μήνα, έτος 1828, ευωδώθη [έφτασε] εις την Ελλάδα, και πριν σχεδόν της τελευτής του έτους στίζει [στιγματίζει] το λουσμένον και ωραϊσμένον από αίματα ελληνικά της Ελλάδος πρόσωπον με ξένον της ελληνικής γλώσσης όνομα, και με τον κάκιστον οιωνόν, τον Φοίνικα… Χαρ: Ο μυθώδης ΦΟΙΝΙΞ, αναζωογονούμενος από τας ακτίνας του ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ, δεν φανερόνει βέβαια μέγαν σεβασμόν εις του Χριστού την θρησκείαν· αλλά δεν βλέπω τι κακόν οιωνίζεται εις την Ελλάδα. Λαοσθ: Σημαίνει, ότι καθώς η παλιγγενεσία του Φοίνικος είναι μυθώδης, παρόμοια και της Ελλάδος η αναγέννησις είναι μυθολόγημα ψευδέστατον· ότι η ταλαίπωρος Ελλάς δεν ανεστάθη αληθώς, αλλά τάφου μόνον ήλλαξε, και επέρασεν από νεκροθαπτών Τούρκων χείρας εις χριστιανούς νεκροθάπτας.


2. Ο «καθηγητής» Θείρσιος προκειμένου να εκθειάσει την δραχμή, καταφεύγει στις ψευδείς τεχνικές πληροφορίες. Και μόνον απ’ αυτές, συνάγεται, ότι η διαφορά μεταξύ φοίνικα και δραχμής έχει ουσία, η οποία δεν κατονομάζεται. Ταυτόχρονα, τα συκοφαντικά ψεύδη του ξεπερνούν τα όρια του τραγέλαφου. Καταλογίζει στον Καποδίστρια συγγνωστή κιβδηλεία. Καθώς όμως δυσκολεύεται να κρύψει το μένος του εναντίον του συμβόλου, επιβεβαιώνει και μια ουσιώδη πληροφορία. Ο φοίνικας συνδέεται με το Τάγμα των Ιπποτών του Αγ. Ιωάννη της Ιερουσαλήμ (και όχι με την Γραικική Επιτροπή του Λονδίνου που θα μπορούσε, αν ήθελε, να στείλει μια «άριστη» μηχανή κοπής νομισμάτων).




Σφραγίδες Νομισματοκοπείου επί Καποδίστρια και επί Αντιβασιλείας
με τα δυο αντίπαλα σύμβολα

Friedrich Thiersch (1833): Αναφορικά με το νομισματικό σύστημα, το γραικικό εμπόριο διεξάγεται ακόμα με το τουρκικό νόμισμα … Είναι αλήθεια ότι η τελευταία κυβέρνηση είχε εισάγει ένα διαφορετικό σύστημα· αλλά δεν θέλησε ή δεν μπόρεσε να καταργήσει το τουρκικό. Ο Κυβερνήτης είχε καθιερώσει ως μονάδα το 1/6 του συμβατικού εσκούδου [«ecu» στα γαλλικά] και το είχε ονομάσει «φοίνικα». … Αλλά οι φοίνικες που είχαν κοπεί στην Αίγινα από μια παλιά και ελαττωματική μηχανή, αγορασμένη στην Μάλτα από τους κληρονόμους των εκεί Ιπποτών, ήταν τόσο απαρχαιωμένοι, που ούτε ένα από αυτά τα πουλιά δεν περιείχε την νόμιμη αξία. Τα περισσότερα νομίσματα δεν άξιζαν πάνω από τα 2/3 κι έτσι η κυβέρνηση, για να προλάβει την πλημμύρα του κίβδηλου νομίσματος, αναγκάστηκε να το θέσει εκτός κυκλοφορίας, δηλαδή να καταδικάσει την ανοησία ή την έλλειψη αξιοπιστία της. Ο Φοίνικας δεν υπήρξε λοιπόν, παρά μόνον στα χαρτιά και στους λογαριασμούς της κυβέρνησης … Η αντιβασιλεία επανέφερε ως βάση του νομισματικού συστήματος την αρχαία δραχμή, δίνοντάς της την ακριβή αξία του 1/6 του ισπανικού εσκούδου που λέγεται «κολονάτο» [ή «δίστηλο»]

3. Ο Τρικούπης γράφει σε μεταγενέστερο χρόνο. Γι αυτό, μάλλον, αποφεύγει το χυδαίο ύφος του Κοραή και τις τερατώδεις συκοφαντίες του Thiersch (το έργο του τελευταίου είναι προφανώς γραμμένο από τρίτο χέρι σ’ ένα μεγάλο ποσοστό). Ωστόσο αυτογελειοποιείται περισσότερο, επειδή επιλέγει να επιχειρηματολογήσει σοβαρά. Πρώτα παπαγαλίζει το -κατά Κοραή- «έγκλημα καθοσιώσεως» και τα όσα προ εικοσαετίας έγραψε ο Thiersch για την «άχρηστη» μηχανή κοπής νομισμάτων, παραλείποντας όμως την μομφή της κιβδηλείας. Στη συνέχεια δίνει μια κωμική εξήγηση του Φοίνικα, λέγοντας ότι συμβολίζει την καποδιστριακή ανάσταση της Ελλάδος από την πτώση που προκάλεσε ο Ιμπραήμ. Παραδέχεται ότι ο Φοίνικας ήταν το σύμβολο της Φιλικής Εταιρείας και ισχυρίζεται ότι η άκρατη αλαζονεία του Καποδίστρια τον οδηγούσε στην ασυναρτησία της χρήσης εθνικών συμβόλων από μια Εταιρεία την οποία «περιφρονούσε».  Πράγματι! ο Καποδίστριας είχε παραφρονήσει από την οίηση. Έκανε δώρα σε φίλους του με το σύμβολο του Φοίνικα που τόσο «απεχθανόταν», έβαζε τον Φοίνικα ως σύμβολο των κρατικών εγγράφων,  τον φορούσε ακόμα και στα ρούχα του (όπως αναφέρει ο Ανδρέας Παπαδόπουλος Βρετός). Αυτά ξέχασε να τα σημειώσει ο Σπυρίδων Τρικούπης. Τουλάχιστον, ομολόγησε ότι ήταν η δική του πλευρά, (η παράταξη της Αθηνάς), που κατήργησε τον Φοίνικα στην Α΄ Εθνοσυνέλευση, ισχυριζόμενος -γιατί άραγε;- ότι ο Καποδίστριας δεν είχε δικαίωμα να τον επαναφέρει.

Σπυρίδων Τρικούπης (~1857): Εκείναις ταις ημέραις εκόπη το πρώτον εν Ελλάδι εθνικόν νόμισμα, καθ’ ην περίστασιν εφανερώθη η οίησις του κυβερνήτου και η προς τα εθνικά ψηφίσματα αδικαιολόγητος ολιγώρησις. Ηγόρασεν εν Μάλτα και μετέφερεν εις Αίγιναν νομισματοκόπον μηχανήν κειμένην άχρηστον εκεί από του καιρού των Ιπποτών· έκοψε δε δι’ αυτής νόμισμα αργυρούν και χαλκούν, αμφότερα φέροντα φοίνικα ως σύμβολον, το δε αργυρούν φέρον και αυτό το όνομα του φοίνικος· δεν ανέστησε δε τον φοίνικα εις μνήμην της εταιρίας, διότι είδαμεν ότι την κατεφρόνει και την απεστρέφετο, αλλ’ ήθελε δι’ αυτού να υποδείξη, ότι, πεσούσα η Ελλάς επί της επαναστάσεως, εξανίστατο επί των ζωοποιών ημερών του. Το αυτό σύμβολον έβαλε και επί των σημαιών, ας επρόσφερεν, ως είπαμεν, εν Τροιζήνι τω στρατώ, αν και κατηργήθη επισήμως επί της πρώτης εθνικής συνελεύσεως ως σύμβολον της φιλικής εταιρίας, αντικατασταθέν υπό του της Αθηνάς του έκτοτε και μέχρις ου ήλθεν ο Καποδίστριας εν χρήσει.

Τα πρόσωπα χαρακτηρίζονται από τις ενέργειές τους και οι τελευταίες φανερώνουν την μάχη γύρω από τον επαναστατικό στόχο και το μέγιστο διακύβευμα. Νομίζουμε ότι ο επίλογος ανήκει δικαιωματικά στον Θείρσιο, ο οποίο χλευάζει μεν, παραδέχεται όμως την πραγματικότητα:

Ρωτήστε και τον τελευταίο πολίτη «ποια είναι η πρωτεύουσα της Ελλάδας»; Θα σας απαντήσει «η Κωνσταντινούπολη». Προσθέστε «και η Επανάστασή σας πότε θα τελειώσει;» Η απάντησή του θα είναι «όταν ο Ελληνικός Σταυρός στηθεί πάνω στην Αγία Σοφία».

Στέργιος Π. Ζυγούρας


       
https://karavaki.wordpress.com/2016/09/30/october-1st-1829-hellenic-currency/

ΔΕΛΦΟΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΣΙΩΝ: Η ΤΕΛΙΚΗ ΜΑΧΗ


Δελφοί εναντίον Σιών. Ο αρχέγονος πόλεμος συνεχίζεται και μπαίνει στην τελική του φάση. Δελφοί = Αρχαίο Ελληνικό Πνεύμα,

Ελληνική Διανόηση, Αρμονία,Φως ! Απο την άλλη...Σιών = σκοταδισμός,λατρεία της ύλης,απόπειρα επικράτησης του "κακού" σε όλες τις μορφές του,χαμερπή συναισθήματα!
Πράκτορες της Σιών διεσπαρμένοι σε όλες τις χώρες του κόσμου.Απο τις ΗΠΑ μέχρι τη μικρότερη Αφρικανική χώρα.Προώθησή τους σε αξιώματα ΟΛΩΝ των βαθμίδων και τοποθέτησή τους σε θέσεις-κλειδιά.Ελληνικά ενδεικτικά παραδείγματα: Σημίτης Κωνσταντίνος (Ααρών Αβουρί), ως πρωθυπουργός έδινε αναφορά στον Σιωνιστικό σύνδεσμο Ελλάδος. Ανδρέας Παπανδρέου (εβραϊκής καταγωγής), επίσης πράκτορας των Σιωνιστικών κύκλων.Ρεπούση Μαρία, ("ιστορικός" υποτίθεται) τοποθετημένη απο τη Σιών για να αλλοιώνει-παραποιεί τα ιστορικά γεγονότα (μόνο της Ελλάδος), άλλο ένα μικρό πρόθυμο γραναζάκι που ανήκει στο δόγμα Κίσιντζερ.


Ο Χένρι Κίσιντζερ σε δημόσια ομιλία του στην Ουάσιγκτον είχε πει: «Ο ελληνικός λαός είναι ατίθασος και γι’ αυτό πρέπει να τον πλήξουμε βαθιά στις πολιτιστικές του ρίζες. Τότε ίσως συνετισθεί. Εννοώ δηλαδή να πλήξουμε την γλώσσα, τη θρησκεία, τα πνευματικά και ιστορικά του αποθέματα, ώστε να εξουδετερώσουμε κάθε δυνατότητά του να αναπτυχθεί, να διακριθεί, να επικρατήσει, για να μη μας παρενοχλεί στα Βαλκάνια, κλπ., κλπ…». Και η λίστα των σιωνιστών πρακτόρων στην Ελλάδα είναι ατέλειωτη....!!!
Και όλοι βλέπουν σαν τον παγκόσμιο μπαμπούλα τις Η.Π.Α. (Ήπιο Πειραματόζωο της Ανθρωπότητος).Ενώ η πραγματικότητα είναι πιο....ευρεία,πιο....συμπαντική!!! Οι ΗΠΑ είναι απλά μια απο τις κύριες βάσειςεξαπόλυσης των "επιθέσεων" του σιωνιστικού σκοταδισμού.Η κυριότερη βάση της Ευρώπης είναι η Μεγάλη Βρετανία.Και φυσικά υπάρχουν ανα τον κόσμο κι άλλες χώρες-βάσεις (μυστικές και μη) της..."επικυρίαρχης φυλής" ! Των..."εκλεκτών" του Θεού!
Οι Δελφοί,μέσω της Αρχαίας Ελλάδος και του συμπαντικού πολιτισμού που αυτή γέννησε,κυριάρχησαν μέχρι και τον 4ο αι. π.χ. Με μεθοδεύσεις και σχεδιασμούς,άρχισε απο τότε η βραδεία αλλά σταθερότατη ανέλιξις της Σιών (που φυσικά τότε δεν είχε τον σύγχρονο χαρακτήρα της Σιών,ούτε το όνομα αυτό) .... Η οριστική αρπαγήτης εξουσίας απο τα χέρια των Δελφών έλαβε χώρα τον 1ο αι. μ.χ. όπου και άρχισε η σταδιακή επικράτηση της Σιών σε όλα τα μέτωπα ...




Εποχές και γεγονότα-σταθμοί της Σιωνιστικής κυριαρχίας: Δημιουργία Χριστιανισμού-Ισλαμισμού,Βυζάντιο,Σχίσμα του 1054,Μεσαίωνας,Γαλλική και Αμερικανική Επανάσταση,Ίδρυση διαφόρων οργανισμών (Ο.Η.Ε.- Ευρωπαϊκή Ένωση- Παγκόσμια Τράπεζα κλπ),Α' και Β' Παγκόσμιος πόλεμος. Καθώς επίσης και κάποια απο τα επερχόμενα γεγονότα: Παγκόσμια οικονομική κρίση (σε εξέλιξη), ενιαίο σύστημα συναλλαγών,παγκόσμια διακυβέρνηση και άλλα πολλά....
Εν κατακλείδι,ζούμε στην τελική (;) φάση της υλοποίησης των Σιωνιστικών σχεδίων,αλλά ποτέ μην ξεχνούμε και τον αστάθμητο παράγοντα (που ίσως να μην είναι και τόσο αστάθμητος) που λέγεται αφύπνιση των Δελφών, ή αλλιώς ο..... "απο μηχανής θεός".
[Ορισμός του απο μηχανής θεού : (στην αρχαία τραγωδία) θεϊκό πρόσωπο που εμφανίζεται στο τέλος του έργου, προκειμένου να δώσει λύση στο αδιέξοδο στο οποίο έχει οδηγηθεί η δράση· για να φαίνεται ότι έρχεται από ψηλά, χρησιμοποιούνταν ένας ξύλινος γερανός (μηχανή).]

Δελφοί εναντίον Σιών.Η τελική μάχη του πολέμου έχει ήδη αρχίσει......


Απο τον ΕΛΛΗΝ ΑΛΚΙΜΟ



Πηγή:
alkimoshellas.blogspot.gr
http://mysthrioskosmos.blogspot.gr/2016/07/blog-post_29.html
http://skotinoprosopo.blogspot.gr/2016/09/blog-post_30.html 
Next previous home

Αναζήτηση στο ιστολόγιο

-------\ KRYON IN HELLENIC /-------

-------\ KRYON  IN  HELLENIC /-------
Ο Κρύων της Μαγνητικής Υπηρεσίας... Συστήνεται απλώς σαν βοηθός από την άλλη πλευρά του «πέπλου της δυαδικότητας», χωρίς υλική μορφή ή γένος. Διαμέσου του Λη Κάρολ, αναφέρεται στις ριζικές αλλαγές που συμβαίνουν στη Γη και τους Ανθρώπους αυτή την εποχή.

------------\Αλκυόν Πλειάδες/-------------

------------\Αλκυόν Πλειάδες/-------------
Σκοπός μας είναι να επιστήσουμε την προσοχή γύρω από την ανάγκη να προετοιμαστούμε γι' αυτό το μεγάλο αστρικό γεγονός, του οποίου η ενέργεια ήδη έχει αρχίσει να γίνεται αντιληπτή στον πλανήτη μας μέσα από φωτεινά φαινόμενα, όμορφες λάμψεις, την παράξενη παθητική συμπεριφορά του ήλιου, αύξηση των εμφανίσεων μετεωριτών, διακοπών ρεύματος.. όλα αυτά είναι ενδείξεις της επικείμενης άφιξης της τεράστιας ηλεκτρομαγνητικής του ζώνης η οποία είναι φορτισμένη με φωτονικά σωματίδια, και κάθε ημέρα που περνάει αυξάνονται όλο και περισσότερο.

Οι επισκεπτεσ μας στον κοσμο απο 12-10-2010

free counters